Telomerase en kanker

Het probleem kanker

(Uit “Het verouderen genezen” basisinformatie over Telomere en Telomerase door Bill Andrews, Ph.D. en Jon Cornell)
De mogelijkheid van onbegrensde celdeling en een hoge leeftijd is een kenteken van een kiembaan, maar ook kenmerkend voor voor veel minder aangename celtypen de kankercellen.

Een kanker cel ontstaat als er iets mis gaat in de cel waardoor de controle over de groei van de cel verloren gaat. De cel blijft zich delen en negeert chemische signalen uit het lichaam die de deling kunnen stoppen. De Telomere van deze cellen worden daardoor steeds korter en zorgt ervoor dat de cel zich niet meer kan delen, waardoor het tot een “crisis” komt. In een overwegende meerderheid van de gevallen in deze, worden de cellen oud en stoppen met deling.

Nochtans vind u zeer zelden manieren om de Telomere weer te verlengen.

Als dit gebeurd, ontstaat er kanker in de cel, en deze gaat zich ongecontroleerd delen, op dat moment wordt kanker echt gevaarlijk. (Bill Andrews over Telomere en Telomerase, bladzijde 11) In de meeste gevallen(85-90%) bereiken de meesten soorten kanker dit stadium door Telomerase. Om deze rede wordt de uitschakeling van Telomerase Als genezing voor kanker onderzocht en getest. Dus eigenlijk zouden wetenschappers gek zijn om de Telomerase te activeren, Ja toch?

Nee, hoewel Telomerase voor de levensduur van de kankercel belangrijk is, is Telomerase zelf, niet kanker verwekkend. Dit werd meerdere malen aangetoond met: de zachte agar test, welke contactbeperkingtest, test met muisXenograft, de Karyotype test, de test van serumremming, de gen uitdrukkelijke ionentest en de controlepostanalyse: minstens zeven kankertests voor kanker op positieve menselijke cellen Telomerase werden verwezenlijkt. Alle melden een negatieve uitkomst. [3] Als algemene regel geld als Telomere kort worden gebeuren er vervelende dingen. Als cellen oud worden zorgt de korte Telomere voor instabiliteit in de chromosomen. Deze chromosomen instabiliteit kan de mutatie, geassocieerd met kanker veroorzaken. Tumor onderdrukkende genen worden uitgeschakeld en kankerverwekkende genen worden aangeschakeld. Treed er een mutatie op die er voor zorgt dat Telomerase wordt geactiveerd, ontstaat er een zeer gevaarlijke soort kanker. Paradoxaal kan een cel met Telomerase een gevaarlijke kanker soort worden, het aanschakelen van Telomerase kan ook kanker voorkomen. Niet alleen omdat het de chromosomen instabiliteit vermindert, maar ook omdat het de levensduur van de immuunsysteem cellen verlengt, die met een verbeterd functioneren kankercellen kunnen opsporen en vernietigen.

Het is redelijk duidelijk dat de lange Telomere in mensen niet met kanker correleert. Als dat zo was zouden jonge mensen vaker kanker krijgen dan oudere mensen. Daar in tegen zien we in de regel bij mensen met kanker veel oude cellen, en begint het immuunsysteem te verouderen en verliest zijn mogelijkheid om op dreigingen te reageren.

[3] Jiang, X.-R. et al. Telomerase expression in human somatic cells does not induce changes associated with a transformed phenotype. Nature Genet., 21, 111–114 (1999); Morales, C.P., et. al. Absence of cancer-associated changes in human fibroblasts immortalized with telomerase. Nature Genet., 21, 115–118 (1999); Harley, C. B. Telomerase is not an oncogene. Oncogene 21(4): 494-502 (2002).

[4] Benn, P. A. Specific chromosome aberrations in senescent fibroblast cell lines derived from human embryos. Am J Hum Genet 28(5): 465-473 (1976); Meza-Zepeda, l. A., A. Noer, et al. High-resolu-tion analysis of genetic stability of human adipose tissue stem cells cultured to senescence. J Cell Mol Med 12(2): 553-263 (2008); Boukamp, P., s. Popp, et al. (2005). Telomere-dependent chromosomal instability. J Investig Dermatol Symp Proc 10(2): 89-94 (2005).